›ไทย → English›กษัตริย์

กษัตริย์

kà-sàt,kà-sàt-trì

Noun

General

A male monarch; the supreme ruler of a kingdom or empire.

"พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่ทรงธรรม"

→ He is a righteous king.

Noun

monarch

Noun

royal king

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

His Majesty the King

พระราชพิธีบรมราชาภิเษก

coronation ceremony

"ใต้ฟ้าเหนือดิน"

Formal

→ Under the sky and above the earth

Everywhere; throughout the kingdom (often used in the context of the King's power and influence).

"พระบรมเดชานุภาพแผ่ไพศาลใต้ฟ้าเหนือดิน"

→ The King's power extends far and wide, under the sky and above the earth.